سرقت ادبی چیست؟ موضوع داغ در جامعه علمی سرقت ادبی است. سرقت ادبی به این معنی است که کار، ایده یا کلمات شخص دیگری را در نظر بگیرید و آنها را به عنوان متعلق به خودتان معرفی کنید. مجامع علمی این را نقض آکادمیک و نقض اصول اساسی یادگیری علمی می دانند. سرقت ادبی در مقالات علمی انواع مختلفی دارد و همچنین راه های متعددی برای پیشگیری از آن وجود دارد که در این مقاله به آنها می پردازیم.
فهرستی از انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
چندین راه ممکن است در مقالات علمی رخ دهد که سرقت ادبی رخ می دهد. انواع مختلفی از سرقت ادبی در تحقیقات علمی یافت می شود، از جمله:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی‌ترین شکل سرقت ادبی است که کسی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی می‌کند و بدون اینکه اعتباری به آنها بدهد، آن را به عنوان کار خودش معرفی می‌کند. جدی ترین نوع سرقت ادبی می تواند عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و مجازات های قانونی داشته باشد.
سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، از جمله گرفتن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، و گرفتن متن از منبع منتشر نشده. علاوه بر سرقت علمی مستقیم، محققان می توانند با عدم شناسایی یا استناد صحیح تصاویر یا ارقام نیز سرقت ادبی کنند. برای محققین، اعتبار بخشیدن به همه منابع و اخذ مجوز در صورت لزوم ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
در سرقت ادبی خود، نویسنده بدون اجازه یا استناد از اثر منتشر شده قبلی خود در یک نشریه جدید استفاده می کند. علیرغم این واقعیت که ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان می تواند منجر به رد شدن دستنوشته شما شود.
یک دستنوشته می‌تواند به روش‌های مختلفی مورد سرقت ادبی قرار گیرد، از جمله ارسال یک نسخه خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه خطی بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی، یا ارسال نسخه‌ای که از یافته‌های مشابه نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی استفاده می‌کند. یک خط قبلا منتشر شده استفاده می شود. علاوه بر این، سرقت ادبی زمانی اتفاق می‌افتد که یک محقق از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون اعتبار مناسب استفاده کند.
برای اطمینان از استناد مناسب، محققان باید در صورت لزوم مجوز بگیرند و به آثار منتشر شده قبلی خود به درستی استناد کنند. همچنین برای محققان مهم است که اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها حاوی تحقیقات و ایده های اصلی است.
3. ترجمه سرقت ادبی
هنگامی که شخصی از اثر دیگری استفاده می کند، اما کلمات و ساختار جمله را کمی تغییر می دهد، به آن سرقت ادبی ترجمه می گویند. علیرغم اینکه اثر ممکن است متفاوت به نظر برسد، باز هم سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی تایید نشده است.
در سرقت ادبی ترجمه، شما ممکن است کلمات یا جملات خاصی را در یک متن با حفظ ایده اصلی تغییر دهید یا به جای کلمات اصلی از مترادف استفاده کنید.
در هنگام ارائه ایده ها و آثار دیگران، ضروری است که محققان به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. همچنین محققان باید هنگام ترجمه از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنند.
4. سرقت ادبی موزاییک
وقتی یک نسخه خطی از منابع مختلف موزاییک شده و بدون انتساب مناسب استفاده شود، سرقت ادبی محسوب می شود. علیرغم اینکه اثری جدید به نظر می رسد، سرقت ادبی هنوز هم زمانی در نظر گرفته می شود که ایده ها و آثار اصلی نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشند.
سرقت موزاییک راه های مختلفی وجود دارد، از جمله استفاده از متن از منابع مختلف بدون استناد مناسب، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد کافی.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید به درستی همه منابع را اعتبار دهند و از کلمات خود استفاده کنند. محققان باید به درستی از همه منابع استناد کنند و در هنگام جمع بندی منابع متعدد، ایده های اصلی را به طور دقیق نشان دهند.
مقالات علمی و سرقت ادبی
هنگامی که دانشمندان در مقالات خود سرقت ادبی می کنند، ممکن است عواقب شدیدی را متحمل شوند. در صورتی که محققی مرتکب سرقت ادبی شود، احتمال دارد عواقب زیر رخ دهد:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی احتمالاً منجر به رد کامل نسخه خطی خواهد شد. آسیب دیدن اعتبار و اعتبار آنها می تواند ضربه مهمی به حرفه یک محقق باشد. محققان همچنین ممکن است پس از رد نسخه‌های خطی‌شان، بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه پروژه‌هایشان را دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
در جامعه علمی، سرقت ادبی می تواند به شدت به اعتبار یک محقق آسیب برساند. محققان ممکن است در نتیجه اعتماد و احترام خود را از دست بدهند و همکاری با دانشمندان دیگر و دریافت بودجه را برای آنها دشوار کند. علاوه بر این، یک شهرت آسیب دیده می تواند آینده شغلی یک محقق را تحت تاثیر قرار دهد و چشم انداز او را در آینده محدود کند.
پیامدهای قانونی
محققان دریافتند که در صورت سرقت ادبی، در صورت نقض قوانین کپی رایت، ممکن است با جریمه نقدی و حتی حبس روبرو شوند. مطابق با قوانین کپی رایت، سرقت ادبی نقض حقوق نویسندگان اصلی است. اگر محققی مرتکب سرقت ادبی شود، ممکن است اقدامات قانونی انجام شود.
ابطال گواهی
شرکت در سرقت ادبی همچنین می تواند منجر به محروم شدن یک محقق از مدرک تحصیلی خود شود. داشتن یک نتیجه شغلی بد می تواند برای یک محقق مخرب باشد. اگر مدرک باطل شود، می تواند فرصت های آینده را محدود کند و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
در دنیای دانشگاهی، سرقت ادبی مشکلی است که همه کشورها را تحت تاثیر قرار می دهد. اقدامات متعددی از سوی ایران برای تضمین یکپارچگی تحصیلی و مقابله با سرقت ادبی در سال‌های اخیر انجام شده است. کسانی که در ایران مرتکب سرقت ادبی می شوند، در صورت محکوم شدن به سرقت ادبی، می توانند با مجازات شدیدی روبرو شوند.
سرقت علمی دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) برخورد و از آن جلوگیری شده است. MSRT به عنوان بخشی از مأموریت خود برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
برای محققان ایرانی، سرقت ادبی یک جرم دانشگاهی است که مجازات آن سخت است. بسته به سطح سرقت ادبی، مجازات متفاوت خواهد بود. از جمله مجازات های رایج در ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
سرقت ادبی در ایران می تواند منجر به لغو مدرک تحصیلی شود که یکی از شدیدترین مجازات هاست. در صورتی که مدرک یک محقق به دلیل سرقت ادبی لغو شود، ممکن است مانع پیشرفت شغلی و شغلی قابل توجهی شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
ممکن است فعالیت های تحقیقاتی برای محققان متهم به سرقت ادبی به حالت تعلیق درآید. نتیجه می تواند محدودیت دسترسی آنها به بودجه و منابع و مشکل برای ادامه کار باشد.
ممنوعیت انتشار
امکان ممنوعیت انتشار برای تحقیقات مرتبط با سرقت ادبی وجود دارد. در این مدت نمی توانند اثری را منتشر کنند. یک اشتباه تحقیقاتی می تواند تأثیر زیادی بر شغل و شهرت یک دانشمند داشته باشد.
penalty
علاوه بر مجازات های فوق، محققانی که در سرقت ادبی مجرم شناخته شده اند ممکن است جریمه شوند. در صورت کشف سرقت ادبی، جریمه بر اساس میزان تخلف تعیین می شود.
پیامدهای قانونی
سرقت ادبی غیرقانونی است و محققی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود ممکن است با زندان و جریمه نقدی مواجه شود.
همچنین اقدامات متعددی از سوی ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. برای اطمینان از رعایت اخلاق تحقیق و حفظ یکپارچگی، MSRT کمیته ملی اخلاق تحقیق (NREC) را ایجاد کرده است. به منظور ارتقای یکپارچگی آکادمیک، NREC دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است و به محققان آموزش و پشتیبانی می دهد.
علاوه بر NREC، مؤسسات دانشگاهی کمیته‌های اخلاقی خود را برای اطمینان از تحقیقات اخلاقی و صادقانه ایجاد کرده‌اند. این کمیته ها به عنوان بخشی از وظایف خود، به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می دهند و اطمینان می دهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها به شیوه ای اخلاقی انجام می شود.
ابزارهای شناخت ادبی
تورنیتین
با Turnitin می‌توانید دستنوشته خود را با پایگاه داده‌ای از آثار منتشر شده و سایر کارهای دانشجویی مقایسه کنید. در نتیجه، گزارش‌های سرقت ادبی تولید می‌شوند که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می‌کنند. نرم افزار تشخیص سرقت ادبی Turnitin معمولاً توسط دانشگاه ها و ناشران برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
این یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. یک گزارش سرقت ادبی ایجاد شده توسط این ابزار وجود دارد که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
گرامر
این نرم افزار املا، گرامر و سرقت ادبی را در نوشتار بررسی می کند. این ابزار نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. ابزار تشخیص سرقت ادبی Grammarly به طور گسترده توسط محققان و دانشجویان استفاده می شود.
Copyscape
در Copyscape، شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده شناسایی و برجسته می شود. همچنین، این ابزار محتوای تکراری در اینترنت را بررسی می‌کند و گزارش سرقت ادبی تولید می‌کند. نرم افزار تشخیص سرقت ادبی Copyscape معمولاً توسط ناشران و صاحبان وب سایت استفاده می شود.
iThenticate
iThenticate با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می‌کند. در مقالات علمی، ناشران و محققان از iThenticate برای بررسی سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی، DupliChecker، سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده شناسایی می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند و شباهت بین نسخه های خطی و انتشارات را برجسته می کند. در مقالات علمی، سرقت ادبی با استفاده از نرم افزار DupliChecker قابل تشخیص است.
مجلات علمی از چه ابزاری برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات خود استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
داوران از بازرسی دستی به عنوان روش اصلی تشخیص سرقت ادبی در مجلات علمی استفاده می کنند. در بررسی دست‌نوشته‌ها، داوران آنها را با پایگاه داده بزرگی از مطالب منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می‌کنند. بررسی دقیق نسخه خطی می تواند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را نشان دهد.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی نیز با نرم افزار تشخیص سرقت علمی امکان پذیر است. با استفاده از این ابزارهای نرم افزاری، یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. تجزیه و تحلیل دستنوشته و آثار منتشر شده، گزارش سرقت ادبی تولید می‌کند.
چندین ابزار نرم افزاری برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد که توسط داوران مجلات دانشگاهی استفاده می شود، از جمله Turnitin، iThenticate و Copyscape.
بررسی مرجع
استفاده از منابع در مقالات علمی یکی دیگر از راه های دانشمندان برای کشف سرقت ادبی است. مراجع استفاده شده در نسخه خطی با مراجع ذکر شده در منابع مقایسه می شود. استناد به همه منابع و عدم استناد با این روش تضمین می شود.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان تأیید می‌کنند که تمام منابع ذکر شده در دستنوشته به دقت ذکر شده‌اند و محتوای استناد شده با محتوای اصلی مطابقت دارد. داوران ممکن است هرگونه مغایرت را بررسی کنند تا در صورت وجود هرگونه مغایرت مشخص کنند که آیا سرقت ادبی صورت گرفته است یا خیر.
مقالات علمی و پیشگیری از سرقت ادبی
مقالات علمی باید مطابق با دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
در مقالات علمی، استناد برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. برای اطمینان از اعطای اعتبار مناسب به نویسنده اصلی، تایید کار آنها ضروری است. این مقاله شامل فهرست منابع در پایان و همچنین نقل قول های درون متنی است. یک نقل قول درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. منابع باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده در فهرست مرجع ذکر شوند.
بورسیه از انواع سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. به منظور پیروی از دستورالعمل‌های سبک‌های استناد مورد نیاز رشته‌های خود، محققان باید با آنها آشنا شوند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
یک بررسی کننده سرقت ادبی مواردی از سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تشخیص می دهد. چک‌کننده‌های سرقت علمی آنلاین می‌توانند به محققان کمک کنند تا کارهای خود را برای سرقت ادبی بررسی کنند. این ابزار نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و می تواند هر شباهتی را شناسایی کند. محققان می توانند قبل از ارسال نسخه خطی، سرقت ادبی را با استفاده از چک کننده سرقت علمی شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان ایده ها و کارهای دیگران به زبان خودتان، تعریف بازنویسی است. مهم است که در هنگام نقل قول هیچ تغییری در معنای نویسنده اصلی ایجاد نکنید. هنگامی که به طور دقیق ترجمه می شود، ممکن است منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که فردی از کلمات و جملات شخص دیگری استفاده می کند اما ساختار آنها را کمی تغییر می دهد.
در ترجمه، محققان باید از کلمات و ساختار جمله خود استفاده کنند. یک استناد درون متنی و یک فهرست مرجع نیز برای اعتبار مناسب کار نویسنده اصلی ضروری است.
قوانین کپی رایت را بدانید
نویسندگان اصلی حق دارند از آثار خود تحت قوانین کپی رایت محافظت کنند. درک قوانین کپی رایت در کشوری که تحقیق را منتشر می کند برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. برای جلوگیری از هرگونه نقض سهوی قوانین کپی رایت، محققان باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. مواقعی وجود دارد که محققان برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاص به مجوز نیاز دارند.
از کلمات خودت استفاده کن
هر زمان که مقاله ای علمی می نویسید، برای جلوگیری از سرقت ادبی، ضروری است که از کلمات خود استفاده کنید. تفسیر کار یا ایده های دیگران در ارائه آنها تمرین خوبی است. برای اینکه یک نقل قول مستقیم را به درستی به نویسنده اصلی آن نسبت دهیم، باید در داخل گیومه قرار گیرد. هنگام جمع‌بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خودشان نیز استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
حفظ سوابق دقیق منابع برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی ضروری است. نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید با تمام منابع و اطلاعات مرتبط ثبت شود. با استفاده از این اطلاعات، یک لیست مرجع دقیق در انتهای مقاله ایجاد کنید. به منظور جلوگیری از سرقت علمی تصادفی و اطمینان از اعتباردهی مناسب همه منابع، محققان باید سوابق دقیقی را حفظ کنند.
کار خود را مرور کنید
در مراحل پایانی نگارش مقاله، محققین باید اطمینان حاصل کنند که تمامی منابع به درستی اعتبار داده شده و از سرقت ادبی اجتناب شده است. علاوه بر این، تصحیح نسخه خطی برای اطمینان از عدم وجود هرگونه اشتباه تایپی و دستوری مهم است. بررسی نسخه خطی قبل از ارسال می‌تواند به محققان کمک کند سرقت ادبی را قبل از تبدیل شدن به یک موضوع، شناسایی و تصحیح کنند.
Result
عواقب سرقت ادبی می تواند شدید باشد، مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و لغو مدرک. دستیابی به درک روشنی از انواع سرقت ادبی، پیامدها و بهترین شیوه ها برای پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققان بسیار مهم است.
بهترین راه برای جلوگیری از سرقت ادبی، استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال است.
مجلات علمی همچنین برای نظارت بر یکپارچگی تحقیقات علمی با شناسایی و جلوگیری از سرقت ادبی به داوران متکی هستند. یک نسخه خطی با استفاده از چندین ابزار، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی منابع، برای شناسایی سرقت ادبی و اطمینان از یکپارچگی علمی، بررسی می شود.
محققان باید در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی و اطمینان از اصیل بودن کارشان و مطابقت با بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی کوشا باشند. به منظور پیشرفت علم و حفظ یکپارچگی جامعه علمی، محققان باید بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها را دنبال کنند.